5 Haziran 2012 Salı

IKSV Tiyatro Festivali 2012, Oyun // Şahika Tekand

Noırmalde Beckett oyunlarına giderken sıkılacağımı kabul ederek giderim. Hani adamın olayı bu, o sıkıntı halini izleyiciye geçirmek derdinde, ki bu oyuna kadar bu temel düşünceyi terse çeviren bir yorum izlememiştim açıkcası.. Oyun başladı.. Neredeyse 10 dakika keskin bir sessizlikte belli belirsiz bir mim izledik.. Festival izleyicisi değil de beklentisi daha düşük bir izleyici grubu olsa kalkıp çıkan olurdu. :) Ben daha önce Promteheus 10 adımda unutmak şaheserini seyrettiğimden Şahika Tekand ın yine inanılmaz bir rejiye imza attığını tahmin ediyorum ama bir yandan da Beckett... Ne olacak diye merak içindeyim.. Yavaş yavaş hayatlarının içine kıstırılmış insanlar sahnede netleşmeye başladı.. Kompulsif bozuklular, dar alanlara sıkımış bedenler, bedenlere sıkışmış ruhlar, jet hızıyla geçen ömür.. Bu korkunç bataklıkta yaşanan üçlü bir aşk ilişkisi.. Bütün erkekler aslında bir erkek, bütün kadınlar aslında bir kadın, toplamda tümü aslında bir insan :) Sıkılmak ne kelime anlar öylesine hızlı akıyor ki hıza yetişemiyorum.. Kaçırıyorum.. sonra birden kesin karanlık kesin sessizlik sanki biri ölüyor.. Her şey kısa bir süre duruyor ardında aynı hızla devam.. Of! Nasıl bir oyundu.. Işık o kadar önemliydi ki.. Herkes ışıkla canlanıp karanlıkla ölüyor ve sürekli ölüp ölüp diriliyor.. Oyunculuklar, reji dakikalarca ayakta alkışlanmaya layıktı ki öyle oldu :) Sezon da oynayacakmış bu oyun :) Kesinlikle seyredilmeli.. Ben de ikinciye gideceğim zaten.. Bu ülkede de harika işler yapanlar var.. Genco Erkal ı ve Şahika Tekand ı seyrettikten sonra hissettiğim tam olarak bu :)

The challenging struggle of today's bourgeois man entrapped in her/his small world to exist and express her/himself, in which s/he loses her/his last realm of freedom by getting gradually immobilized and identical; the confusion s/he falls into while seeking tranquillity and serenity are depicted within the framework of ordinary and taragicomic lpve triangle's story. The fast-paced course of contemporary life tjat sweeps over identities find its expression in a "play" composition that runs like astorm which dras the characters of "play" along. An entertaining process of spectating is created y means of the "game" played on the stage exactly in the present mometn, here and now.

It was the amazing play. Everyone shall see that play!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder