Tiyatro Açıkça // Dut Şerbeti

Enfes bir oyundu. Kadının, Türkiyeli bir kadının yaşamak zorunda bırakıldığı cehennemini anlatıyordu. Ve   çok naif bir dille kayıtsızlığımızın farkına varmamızı sağlıyordu. Oyun metni ayrı güzel, oyuncu seçimi, sahnelenişi ayrı güzeldi. Herkese içtenlikle tavsiye ederim. Gidin, görün. Oyun olabildiğince yalın bir gerçekliğe sahipti. Görmezden geldiğimiz, kader böyleymiş diye sineye çektiğimiz, var olduğunu bile bile gizlemeye çalıştıklarımızı anlatıyordu. Gözlemlerime göre her kadın hayatının bir bölümde erkek şiddetinden payını alıyor. Az ya da fazla, kabul ederek ya da etmeyerek, tekme tokat şeklinde ya da aşağılanma, itibarsızlaştırma şeklinde yaşıyor bu şiddeti. Çünkü bu şiddet toplumun kendisiyle beslenip, büyüyor, normalleştiriliyor. Dut Şerbetinde bir erkek oyun yazarı tarafından bana kalırsa çok çok güzel bir şekilde ifade edilmiş bu lanet olasıca kabulleniş yalnız kadınları değil, bu ortamda yetişen tüm çocukları da sakat bırakıyor.